Archiwum miesiąca: luty 2012

„Dzień w dzień Miś kombinuje,

czym tu ludziaków zafascynuje?

Czym ich ucieszyć, czym rozbawić,

czym z dorosłości zarazy wybawić?

Bo najwstrętniejsze jest na świecie,

nadmiernie w dorosłość

ubrać wewnętrzne plusz-dziecię!”

Czytaj dalej →

„Są takie nader wszędobylskie pluszaki,

na które Miś woła: parazyciaki!

Spojawiają się u Misia w domu,

no i podkradają Wronę mu po kryjomu.

Pokradają i chwilę i smaczne kąski,

ale gdy zasną Miś im wytłumaczy co to są… przekąski!

Poodgryzam Wam te uszy,

bo ja jestem Pan Pluszy!!!”

Czytaj dalej →

„Czasem myślę, że gdybym był mały,

zmieściłbym się do butelki cały.

Podróżowałbym wtedy po morzach i rzekach,

i wymiotował i bujał, no i pewno narzekał.

Jak taki list wysłany bym sobie pływał,

czekał na rybakach na kogoś, kto przepływa.

Kto w końcu wydobyłby mnie z butli czeluści,

oszuszył, nakarmił i może utulił, a juści!

Tylko czy wtedy, no wiecie tak oficjalnie,

byłoby to podróżowanie misiowo humanitarne?”

Czytaj dalej →

„Kto to taki?

To wiosnaki!

Małe kwiatki,

małe płatki…

te zielone

i te białe…

tak po śniegu doskonałe!

Gdy śnieżynki z ziemi wyłażą,

znak, że wiosnę misiom pokażą…”

Czytaj dalej →

„Jestem Misiem, co nie wątpi w swoje widzimisie.

Misiem niezbyt zwyczajnym, jedynym idolowalnym!

Stworzeniem z pluszu co Wam dziś rzecze:

lepszy kabanos niż pełnia wyrzeczeń!”

Czytaj dalej →

„Jeśli chcesz mieć pluszowy lajf,

zapodawaj od dziś miś-stajl!

Róbcie wszystko przesmakowo,

noście się bardzo misiowo.

Pamietajcie o skalniakach,

myślcie słodko o robakach!

Nade wszystkim zaś ma pieczę,

SpiritKabanos, co wędzi, nie piecze!”

Czytaj dalej →

„Wstał dziś Miś bardzo raniutko.

Prawą łapkę obudził cichutko.

Z lewą poszło mu leniwiej,

ale plusz budził się żywiej.

Żwawo podniósł się ogonek,

uszka jednak nie w tę stronę.

Cały Miś oparł się łóżkowemu ciepełku,

by spojrzeć w oczy wstającemu słoneczku.

Ale strasznie go raziło,

więc patrzenia długiego nie było.

Przysnął więc Miś na parapecie…

a co dalej, to już wiecie.

ŚNIADANIE!!!”

Czytaj dalej →

„Gdy się ma w domu ptaka,

recepta na życie jest taka:

często kruszyć przy stole

by skrzydlaty miał pełne wole.

Gdy się ma jednak w domu pieska,

lepsza jest z kość i codzienna przebieżka.

Ale gdy się ma za zwierzaka Wronę,

życie jest całkiem nieustalone.

Bo z takim Ptaszydłem jak moje,

możliwe są i trudy i znoje,

szalone latawce i doły przepastne.

Dlatego najlepiej mieć po prostu misia.

Z misiem wiadomoe – dobre jest i jutro i dzisiaj.”

Czytaj dalej →

„Czasem Misio ma smuteczki,

którym skopać trza tyłeczki,

solą ogon im przyprawić,

by odgonić, by znieważyć!

Bo w pluszowym bardzo świecie,

smuteczków chyba karmić nie chcecie!?”

Czytaj dalej →

„Misio czuje pluszem wiosnę,

mruczy więc cicho pod noskiem:

Niech zielenią nie obrosnę!

Bo choć Miś ze mnie niewielki,

to obsrają mnie wróbelki!

Jak tak będę zieloniutki,

dobiorą się do mnie i dudki.

A dla Wrony przyjemności,

zostanę sobą do pluszowej kości!

Bo Ptaszydło moi mili,

tęskni za zimą od pierwszej wiosny chwili.”

Czytaj dalej →