Archiwum miesiąca: kwiecień 2012

„W ciepełku plaży,

na słonku się smaży,

cudaczna zwierzyna,

co płaszczyka ni ma.

Golutka taka cała,

na kamyczku się rozlała,

wcale nie myśli,

ślini się i pryszczy.

Podobno się opala,

może i kolorem zniewala,

ale jakoś głupawo

tak siedzieć niemrawo.

Podchodzi Miś do stwora,

myśli, żeby nie patrzeć na potwora,

mruży uszy, oczy zasłania

i obmyśla jakieś pytania…

Gdy się w końcu potknął dwa razy,

nie wytrzymał, wypalił od razu:

Dlaczego się Stworze w panierce nie obtoczysz?

Dlaczego dziwnie tak wypływają ci oczy?

Czmu nosy masz wielkie, no i aż dwa?

I dlaczego taka stwora z ciebie nie mra wa?

A Stwora na to dziwnie piskliwie dyszy:

Ja tu tylko przepływem, nikt mnie nie usłyszy!

Nikt nie zapamięta mej rozlanej postury,

nikt o mnie nie zaśpiewa, nawet morskie szczury!

Bo ja tylko raz w roku zmieniam upierzenie,

opalam sobie piórka i kocham się z waleniem!”

Czytaj dalej →

„Na Wyspy stanie

mamy pączkowanie.

Pączkują rybki

i wszelakie grzybki.

Pączkują mewy,

oraz wszelkie drzewy,

pączkują gałązki,

nawet te co mają wąski.

Pączkują kaczuszki,

nawet mają maluszki,

pączkują i robale,

czym nie zajmuję się wcale.

Ale mimo wszystko, przez to pączkowanie,

Miś ma ochotę na drugie i trzecie śniadanie!”

Czytaj dalej →

„Kto to taki?

To ślimaki.

Śluzem podróżują,

domkiem zaskakują,

muszle mają krąglistą,

szczęśliwie nie śliską.

Pukam grzecznie,

zapytują: Jaki misie pan preferuje?

A on wychodzi,

różkami drobi

i marszczy nos: Misia ma nawet szczerbaty kos!”

Czytaj dalej →

„Czasem trzeba zwolnić troszeczkę,

obniżyć sobie tę życia poprzeczkę.

Czasem dobrze jest się zapatrzeć,

zawąchać i ogólnie pośpiech zatrzeć.

Czasem się dobrze przystopować,

zamyślić troszkę i już nielogować,

zwolnić wszelkie życiowe westchnienia,

popatrzeć, jak przyroda się cudnie zmienia.

Jak fajnie ćwierkają ptaszki, rosną trawki,

jak w śluzie kąpią się dziwne ślimaczne ważki.

Bo Miś Ci mówi – dookoła są same cuda,

przejdź w tryb pluszowy – zobaczyć ci się je uda!”

Czytaj dalej →

„Zza krzaczka,

zza płatka,

zza kwiatowego koszyczka…

Zza gniazda,

spod kamyka,

coś szmera, szura i znika.

Coś zerka, coś bacznie patrzy, coś szepcze…

Czy wiesz kto tam w krzakach niecierpliwie drepcze?”

Czytaj dalej →

„Spomiędzy grudek ziemi,

gdzieś tam spod korzeni,

gdzieś z głębi Wyspy ducha,

coś na Misia znów dmucha.

Dmucha na niego wielce,

przynosząc na myśl kuraka w panierce,

smaki różne ze sobą niosąc,

aż w Misiu burczy się głodny osąd.

I zapytanie się wielce takie rodzi…

Kto w tych głębinach kulinarnie sobie dogodził?”

Czytaj dalej →

„Wrona w kącie siedzi,

Miś do pracy bieży.

Wrona w kącie chlipie,

Mis już ledwo zipie.

Wrona pod stołem łka,

Miś już sił na to nie ma!

A czemu takie smutki?

Bo z Wrony nielot malutki.

I choć ma te skrzydełka,

to w powietrzu jest jak kukiełka.

Bo nie każda wrona, Wrono moja,

musi na wysokość nie czuć w sobie boja.

Zresztą niektóre Misie wolą na miotle iść się,

nie latać nigdzie wysoko, gdzie plusze wiatrem łomocą!

Ja jestem Misiem nielota

niełatwa to jest robota,

ale w cieszę się z tego,

że do gruntu mam niedaleko!”

Czytaj dalej →

„Przyczesałem plusz troszeczkę,

by do łapki wziąć książeczkę,

żeby złożyć jej życzenia,

wszelakiego powodzenia.

Bo dziś Święto Książek jest,

a czytanie pluszowe,

wie o tym nawet pchła i wesz!

Tylko jak ja w książkę wchodzę,

to myśli skaczą na mnie po drodze,

jakże małe biblioteczki,

jakie tycie w nich książeczki,

maja takie robaleczki?”

Czytaj dalej →

„Szedłem nad rzeczkę,

poskakać troszeczkę,

lecz dorwały mnie kwiatki,

łapek kilka od kładki.

Pytają się szeleszcząc,

aromatem wprost pieszcząc:

co tam dziś u Misia?

Jak tam wiosna dzisiaj?

To im odpowiadam,

że Wronę wietrzę i wymagam,

odrobiny współpracy,

może napachni ją płatek jakiś?

Bo po zimowej gawrze,

Wronie przydałoby się a jakże

dobre przewietrzenie,

odmłodzenie piór i jakieś upiększenie!

To gdzie są chętne płatki?

By mi Ptaszydło napachnić?

Ale cisza mi odszumiała,

a Wrona się wzięła i zwiała!”

Czytaj dalej →

„Pukam i stukam, dobijam się do drzwi świata,

czyż nie jestem warty tego, by zauważyła mnie cała ta paka?

Czyż nie mam w sobie mądrości, wszelakiej puchatej myśli,

by nią inny się karmił, ktokolwiek misiowi się śni?”

Czytaj dalej →