Miesięczne archiwum: Czerwiec 2013

„Przytul się do Maczku, czerwienią płatków Robaczku. Przytul się do zielonej makówki, coby wszystko było ci z główki. A kiedy lżej już, a kiedy morze szumem rozrasta się w twojej głowie, uśnij Robaczku, tak na płasko, a potraktuję cię łapki … Czytaj dalej →

„O mój najmilejszy Kabanosie! O cóż za oblech-wredne to Prosię, które smak twój zniszczyło, chemią cię magicznie odmieniło! O mój ty najmilejszy rozkoszu, którego smak dawno w koszu, którego nic zastąpić nie może… po Tobie płaczę ja Miś niebożę. Mój … Czytaj dalej →

„Ty już Misia tak nie miziaj. Ty już raczej odpoczywaj. Ty się zajmij choć robotą… … może nie ze zbytnią ochotą. Ty już Misia tak nie głaskaj, plusz mu wytrzesz, no do diaska! Już nie śliniaj, nie obcałuj, każdemu według … Czytaj dalej →

„Czy Miś Cie gryź dziś? Czy ty Misia? Czy manczumanczu niby steka dzisiaj? Czy gryź Cie Miś, a może lizać? Podgryźć, rozchłeptać, rozszarpywać? Rozerwać kawałki na paseczki, podwędzić, uwędzić skarpeteczki? A może weki, a może gulasz? Nie uciekaj, nie jesteś … Czytaj dalej →

„Misiem nie rządzi żaden mus, choć śmietanowy mus, to trochę pusz! Podszepty śle mu tylko Najwyższy Plusz, aczkolwiek nie zawsze powoduje to pospolity rusz! Misie nie muszą słuchać nawet głoda, aczkolwiek czekoladowego musu szkoda. Misie są wolne, całkiem jak poeci, … Czytaj dalej →

„Czasem Kąpiel wzywa Misia, jej głos donośny dudni wokół pysia. Musisz się mu poddać, musisz i bezzwłocznie w ramiona bąbelków oddać się namocznie. Lecz choć kąpiel miła, fajno pykają bąbelki, to jednak wypatrujesz drogi sprawnej ucieczki. Bo jakoś wizja straszna … Czytaj dalej →

„Miś nie potrzebuje cudzej skóry. Miś w swojej zawsze łata dziury. Gdy już naprawi sprute szwy, własna znów będzie spod igły! Miś się nie obuwa w cudze butki, swoje paury zawsze trzyma krótkie i choć czasami, chciałby rozerwać głupka, to … Czytaj dalej →

„Poszedł znów Miś do Olufa, co fajny dom miał i ducha, którego wciąż czuć wśród obrazów, takich tam barwnych mazu mazów. Poszedł bo pośród owych kształtów zawsze snują się myśli Bałtów. Myśli charakterystycznie artystyczne, całkiem miejscami wyspowo-kosmiczne. Wchodzi, patrzy, a … Czytaj dalej →

„W polu sobie stoi ma widok na morze, nie znaczy to jednak, że biegać nie może. Rzadko mu się kręci to jego śmigiełko, ale karuzelę robi całkiem prędką. Wcale się nie nudzi, obserwuje świat ten, co z jego mąki kręci … Czytaj dalej →

„W każdym miejscu, o każdej porze coś dziwacznego wydarzyć się może. Jakieś ufoki, jakieś zombiaki nagle wypełzną ze swojej paki. Jakieś wampiry tudzież inne łaki skoczą, zwirują codzienności szlaki. Jakieś tam skrzaty, czy inne niziołki pospołu z wróżkami majtają koziołki. … Czytaj dalej →