Miesięczne archiwum: Listopad 2013

„Nie wierzę w obiecywanki, w te całe złote góry, w to, że jakoś nagle chmury lecą z góry. Nie wierzę już im nawet, jak pokazują mi obrazki, przez tego fotoszopa, kłamie wszystko z maski. Nie wierzę w te gadanki, że … Czytaj dalej →

„Bo czasem trzeba, bo czasem nie da się… … śmiać się z niczego, aż pękają stylonowe gacie! Jakoś tak mus jest, inaczej nie można oddychać, po prostu głupkować, bez żadnego: dlaczego i czy macie. Pierdołowanie, ot zwyczajne: odbiło mi narzuca … Czytaj dalej →

„Bajki to serio nie są dla dzieci. Mało co w której słonko świeci. Gdziekolwiek popatrzysz zwłoki, podkoszenia, tam się jeden w innego zmienia. Tutaj macocha, wredne ma córki, niewolniczkę mają, z naturą psycholki. Nerwicę natręctw w niej pielęgnują, a potem … Czytaj dalej →

„Właściwie nie wiem, czy rozumiem ten świat? Żyję w nim już trochę, więcej niż kilka lat, a wciąż mnie zaskakuje, choć wcale nie mówię, że miło, swoją dziwną taką, pokręconą miną. Coś co Miś wie dobrze, że zdrowe dla pluszu, … Czytaj dalej →

„Miś kocha papier, Miś recyclinguje, zawsze się w papierki ślicznie tak pakuje. Po prostu zwyczajnie nie lubię plastiku, śmierdzi i drapie, niemiły w dotyku. Spalić go nie można, ani wsadzić w kompost, niesmaczny z niego jest całkowity cuchnopost. Miś sieje … Czytaj dalej →

„Życie jest jak Miś. Pluszowy ma pyś. Łapki ma i brzuszek, stację tam do Koluszek. Ma pazury i zębiska, bo czasem dzień jadem tryska, ma też i uszy i oczęta, aczkolwiek często zamknięte. Ma ogon, ale obligatoryjnie, w końcu każdy … Czytaj dalej →

„Coniedzielnie czycę spanie, pluszu miłe odpoczywanie. Te z poduszką długie rozmowy, z głową na niej miękkie mowy. Z kołdrą czułe obmacywanki, pod kocykiem dziarskie tulanki. Ot tak zwyczajnie ze spaniem za miś brat lubię coniedzielnie czcić snu cudny świat. Owe … Czytaj dalej →

„Każdemu się teraz zdaje, że taki cudny i mądry, choć tylko nad stół wystaje. Każdemu od razu, bez szkoły marzą się sławy wądoły… Każdemu całkiem się bzikuje, choć właściwie się z tego nie kuje, choć nie myśli, że głupkuje… Każdemu… … Czytaj dalej →

„Stoi na stacji lokomotywa. Wielka jest, lecz zderzak się jej odrywa. Rdza lekko ją toczy i małe ma oczy, wielkie zębiska zaś zwisają jej z pyska. Uszy ma cztery i pięć ma nóg, właściwie boję się w niej coś wlóc. … Czytaj dalej →

„Nic mi się nie chce. Całkiem i w ogóle. Nawet tak leżeć brzuszkiem w górę. Nic mi się nie chce, w ogóle i całkiem, nawet obsypać się cukrem miałkiem. Nic i w ogóle, w ogóle i nic, pod kołdrą burzy … Czytaj dalej →