Archiwum miesiąca: wrzesień 2014

„Zło mną targnęło z rana, moja twarz taka niewyspana, w moich członkach ino pragnienie leża, wiele we mnie ze zwierza. Ale Zło nie daje odpustów, ono kłamie i wyciąga mnie z łóżków, ona nawet w uszy mnie przygryza, zła z … Czytaj dalej →

„Niedaleko wcale, kroki trzy doskonałe, tam, gdzie pałki rosną, gdzie nie pachnie sosną. Tam za tą pajęczyną, na której suszą się gatki, za tą w kształcie dziewczyną, co jest tylko kawałkiem skałki. Za mostkiem, który się chwieje, a pod nim … Czytaj dalej →

„Bo czasem serio milczenie… Wybieram je, gdy zdanie zmienię, gdy nagle całkiem i bez ostrzeżenia słów mam za dużo, pragnę milczenia. Milczenie jest fajne, ale wcale nie tak ciche, zagłusza je serce, bicie wtłacza się w rzekomą ciszę. Potem ptaki … Czytaj dalej →

„Chowa się w krzaczkach, pod kolczastym pniem, w trawkach i liściach, gdzie szarości cień. Chowa się i milczy, ale czapą błyska, taką ma ją ceglastą śmieją się z niej kropiska. Kropiska bielusieńkie, całkiem takie zabawne, nie mogę nic poradzić, że … Czytaj dalej →

„Po prostu idę, całkiem przed siebie, gdzie droga prowadzi i ślady na niebie. Bez fikuśnych butów, całkiem bez ogłady, nie dbając o mięśnie, nie dbając o kłady. Po prostu dreptam, całkiem dla niczego, bo Niczemu się należy też coś ze … Czytaj dalej →

„Wiater wiatruje mi na trawie wrony. Macha nimi całkiem, jak szalony. Jakby się mu to strasznie podobało, jakby to jakiś wyższy sens miało. A co na to wielkie ptaszyska? Oj chyba cieszą i dzioba i pyska. Jakoś tak im pazury … Czytaj dalej →

„Oj taki jestem wolny, no strasznie szczęśliwy, bo mój nowy ajfon ma we wzwodzie cal dodatkowy. Na dodatek te appsy, całkiem są darmowe, za mnie poderwą laskę i pokroją na obiad krowę. Ojejku jejku jejku, po prostu cud techniki, patrzcie … Czytaj dalej →

„Dawno, dawno temu, gdy jeszcze na drzewie człowieczeństwo wisiało, nie myśląc o niebie… Gdy na czterech łapach było całkiem wygodnie, a zwisając z gałęzi się nie było na uwięzi… Gdy pupsko można było mieć po prostu gołe, nikt ci nie … Czytaj dalej →

„W krzakach i głuszy, gdzie każdego suszy, gdzie wielkie robale, gdzie zło nawet wcale nie zainteresowane pracą, gdzie się ino desperaci bogacą… Porusza się tam coś. Coś pomarańczowe. Coś, co serio ma tylko wielką, spłaszczoną głowę. Ani nóżek ni pupki, … Czytaj dalej →

„W każdym z nas siedzą małe Ideały. Ten jeden na młodość, tamten całkiem stary. Ten na przykład dobry tylko ze śmietaną, a tamtemu coś z ciuchami się chyba stało. Ale siedzą w nas te Ideały, czekają, aż dopuścimy do siebie … Czytaj dalej →