Miesięczne archiwum: Luty 2016

„Dziwna powolność, zniechęcenie. Czuję się jakbym w kiślu tonął… omsknienie. Wszelaka azbieżność, spowolnienie. Myślę, że wszystko zwolniło, nawet myślenie. Jakoś nie mogę dziś wziąć sie do roboty. Zaspany jestem, żaden do pieszczoty. Nawet jak sikam, leci mi jakoś wolno, dziwnie … Czytaj dalej →

„Dziś u Jorga urodziny, więc nikt nie ma krzywej miny. Są i torty, są i ciacha, orzeszkami se Jorg macha. Solonymi oczywiście, ja już nie wiem o czym ty myślisz! Jest piosenka, jest i bajka, jest i nawet facebukowa zgrajka. … Czytaj dalej →

„Kanapka wymarzona, to wiecie piętrowa konstrukcja, taka w której lekko, otłuszcza się obstrukcja. Ma w sobie szyneczkę i masełka dwie warstwy, ma też bekonika zwinięte plastry. Wsadzasz tam pietruszkę? Uważam to za zboczenie. Co jak co zielone, w mej diecie … Czytaj dalej →

„Buzi buzi i wszelkie uściskania, wszelkie tulenia, pogłaskiwania. Tu czekoladki, a tutaj kwiatki, misio z kokardką, słodkie gadki. kilka słów w wierszu, może serenada, słodka piosenka, a potem… zdrada? Bo przecież miłość, tak się wielu składa, jako coś krótkiego, nie … Czytaj dalej →

„Gdyby była wielka, wiecie niczym las, wtedy byłbym milszy, dla ludziowych mas. Szyneczka dla misiunia, oj zrobiłbym sobie w niej domeczek, zaglądasz przez okienko, a tam miś wyżera z szynki środeczek. Miś ma tam pokoje, basen i dwie kuchnie, nawet … Czytaj dalej →

„Najpierw na zewnątrz, wiecie ta sprzed okna. Lampa do Narni, co świeciła słodko. Następna w łazience, raczej nie przez korka. Potem zaś po drodze, w każdym aucie ślepak… Jakież dziwne moce odbierają nam je, wiecie te żarówki, czy coś zżera … Czytaj dalej →

„Piękna i złota, troszkę opalona. Czeka na masełko, buła śniadaniowa. Czeka już przecięta, okruszkami sypie. Piękna wyrośnięta, nie walczę z apetytem. Bo buła ino czeka, na widok mych wnętrzności. Na pożarcie i na beka, czeka na trawienności. Czy może być … Czytaj dalej →

„Najpierw decyzja, wiecie postanowienie. A może potrzeba? Podszepty, inne spojrzenie? Zakładasz buty i leziesz gdzie popadnie. Najlepiej w zieleń, albo w morskość, też ładnie. I nagle wszystko nabiera tak ostrości. I nagle wszlako mniej jest w tobie złości. Bo jakoś … Czytaj dalej →

„Oto jest ona, ma niedziewica, wcale nie Polka, matka to wronica! Oto i są, okalające ją promienie, wiecie wyziewy, bo żarła siemię. Matka Nieboska, całkiem Ptaszydłowa, wiecie na misia kiedyś była gotowa. Nie chciała dzidzi, kupek i kwilenia, ona chciała … Czytaj dalej →

„Ma macki i szczypce? Nie! Ma pająki i węże! A może jednak nożyce, może ruchy okrężne? Albo futro i dziwne, kły takie niejadowe? A może ludzi zjada? Albo tylko… misie smakowite? Prawda jest jedna jedyna, choć może na nią nie … Czytaj dalej →