Archiwum miesiąca: lipiec 2016

„W jednorożce i krasnale, elfy niemałe wcale. W trolle wszelkie, no i gnomy, oraz magii świat szalony. W książki mocy, wciągające, z których wyłazi często słońce. Wierzę w cuda, czary mary, w wielkich małych, wielkich małych… Wierzę w syreny, no … Czytaj dalej →

„Z drzewami, z liściem, czasem z trawami. Z kamieniem, plażą, wielorybami. Z domami czasem, nawet z ławkami. Z dachami, oknami, a nawet bajorkami. Z pieskiem i kotkiem z wróblami. Z wroną, co dziobie dynię, z jaszczurką wielce rozgrzaną, z małym … Czytaj dalej →

„Pełno ich dookoła, całkiem wiecie jest tłoczno. Co roku przybywają, wypocząć ssobie słodko. Wiadomo, sezoniczek, sprawa turystyczna, wiadomo całkiem fajnie, mocno ekonomiczna. I wiecie, całkiem to niezłe, Ptaszydło zna to od urodzenia, ciągłe zmiany ludzi, turystyczne wstąpienia. Ale jednak słodko, … Czytaj dalej →

„Niby się znacie, niby od lat, a jednak dziwnie czasem spoglądać we wzajemny świat. Niby przyjaciele, niby serio blisko, razem na urodziny, razem na kąpielisko… Niby wszystko okej, niby wszelaki peace, a jednak czasem zerio nie wiesz z kim łazisz … Czytaj dalej →

„A właśnie, że nie. A nie, ja nie będę. A właśnie, że odmawiam, sałaty nie spróbuję. A właśnie, że mi z tym dobrze, z byciem jaki jestem, przynajmniej oryginalności nie muszę szukać za płotem. A właśnie, że taki zostanę. A … Czytaj dalej →

„Kolory, barwy i cuda. Wielkie tam milczenie, wszystko przestało oddychać, wszystko się ino mieni. Niby zwykła codzienność, wiecie, sprawa wieczorna, a jednak jakoś kręci choć pora taka bezsporna. Kolory, barwy i cuda. I jeszcze mazy na skaju. I wielce odbicia … Czytaj dalej →

„Bo brzydcy ludzie naprawdę istnieją. Podobno się mimo brzydoty nader często śmieją. Mówią, że serio mają wiele zabawy, nie dbają o prawa, nie dbają o nakazy. Brzydcy to serio nie dzielą się według urody, więc i olewają modowe wyskoki i … Czytaj dalej →

„Długie spodnie. Podatki. Dziwne fryzury. Porządne szmatki. Mało zabawek, dziwne rozrywki, ogólnie nudy, sztamy i grafiki. Ale jest jedno, co dorosłość wyróżnia, możesz jeść lody, gdy cię chęć do nich zmusza. Możesz jeść ciasta, kupować zabawki, możesz nie iść spać … Czytaj dalej →

„Była raz sobie Koza Mimoza. Co wielce myślała, że jest jak brzoza. Że ma białą korę, że liście na górze, że wszelako mocno korzeniami nie w górze. Koza Mimoza w drzewa wierzyła, nic więc dziwnego, że nimi żyła. Ale tak … Czytaj dalej →

„Wiecie, no obrzydlistwo. Ogólnie koszmarna smrodliwość, a jednak niektórzy to jedzą. A jednak… cóż, złośliwość. Moszczą się wielce w serach, pływają nad ogórami, podobno nawet szynki macają swoimi strzępkami. Ogólnie, no pomyśl, zaraza. Ogólnie, całkowity fuj. A jednak wielce wykwinty, … Czytaj dalej →