Archiwum miesiąca: październik 2016

„Taki się aromat unosi w powietrzu coś jakby chrupanie panierka na zwierzęciu? Takie się zapachy, podobno przez jesienie kołują mi nad głową, smażone pączenie? A może to cukrasy, tarty, torty i ciasteczka? A może to coś więcej, wiecie, karmelu beczka? … Czytaj dalej →

„Niczym pianka, chrupek na mleka wierzchu unosi się Wyspa, na której Miś mieszka. Unosi się lekko, wcale nie nasiąka, a Miś się wiecie na niej, no czasem nawet błąka. I nie przyszło mu do łebka, wcale no a wcale, coby … Czytaj dalej →

„Siedzę pod drzewem pełen westchnień, przechodzień się pyta, czy samotny jestem? Czy on nie widzi ni myśli, ni marzeń, liści gaworzących, ptaków, chmurzystych wrażeń? Ślepy jest na korzenie, na ich łagodną pieśń i na gałązek pieszczoty, na tych, co we … Czytaj dalej →

„Czep się rzepa, gdy się on czepia, czep się niego, całkiem nie zwklekaj. Czep się rzepa, czep na całego, w końcu nie puszczaj, miej rzepa swego. Czep się rzepa, bo w końcu on zaczął, czep się w zemście… a potem, … Czytaj dalej →

„Panowie klaunowie wcale mnie nie bawią. Panowie klaunowie całkiem mnie nie straszą. Panowie klaunowie wkurzają mnie kosmicznie. Panowie klaunowie wcale nie liryczni. Panowie klaunowie wiecie malowani. Ci z wielkimi butami, czy tam kaloszami. Panowie klaunowie było już passe… ale teraz … Czytaj dalej →

„Mogę, albo nie. Jak nie mogę… no to nie. A jak mogę, wchodzi chcenie, chociaż mogę zjawia się niechcenie. Mogę? Lecz po co? Mogę, co to znaczy? I chociaż mogę, czy warto się męczyć? Ważniejsze jest chcenie. Wiecie, pragnienie. Wtedy … Czytaj dalej →

„Bo jesień. Noce dłuższe, łożą się więc na ścieżce. Wiecie niegdyś zielone, co myślą, mody na to koniec. Łożą się leżą i lenią, kolorami noce się mienią. Mienią się i noce i dzionki, od tych kolorów dostaję biegunki!!! Wszędzie one … Czytaj dalej →

„Raz rudzik dwa rudzik trzy rudzik się nie nudzik. Tak jakoś w ogródku się mi namnożyły, wiecie one rudziki. Takie… małe psotniki. Ot natury zabawność, ot wiecie żółtki chwili. Uwielbiam je podpatrywać, z niczym mi się rudzik nie myli. kocham … Czytaj dalej →

„Mały taki całkiem, wiecie lekko szarawy, na czubku ma jednak koronę i pewno to rzecz nazwy. Niby taką kreskę, mocno wiecie żółtą, z czarnymi paskami, koronę może i złotą. Odpoczywa sobie, znaczy w krzakach siedzi, w drodze jest na Południe, … Czytaj dalej →

„Napadł na Misia Herosek. Rajtki miał, gacie na niespodzie. Pelerynką machał, ratować chciał, nic się jednak nie działo, więc się bardzo wkurzał. Wkurzony Herosek na Misia napadł. A jak wkurzony, to i w gik amok wpadł. I nagle trzeba było … Czytaj dalej →