Archiwum miesiąca: maj 2017

„Podanie ręki, drzwi otworzenie, ostatniego gryza ciasta oddanie. Płaszczem po kałuży, śpiewanie pod oknem, potem hop na konia, z piką, wiecie nie miotłą. Bycie miłym wielce, całkiem użytecznym, gdy trzeba plewić nawet, czasem nie być choć okrutnym. Rycerskość wymarła. Nie … Czytaj dalej →

„… ale z kosteczkami, to wiecie miś taki bardzo olewywany. Olewywa on życie, olewywa religię, czasem i jadło olewywa, a nawet to, co go gryzie. Bo jeśli go już olewnęli, to wiecie on idzie dalej no i sam olewywa, bo … Czytaj dalej →

„Modlimy się często, a może i czas cały? Wiecie, drepcząc łapami, i tym, na co gały patrzały. Modlimy się robieniem no i trzepaniem lenia. Pracą się modlimy i gdy pracy nie ma. A jednak na Wyspie dzień mają cały, wiecie … Czytaj dalej →

„No miałem ja w sobie wiecie, taki hołmsik. Gdy byłem w podróży, gdym skały gładził dziwne. Uczucie takowe, wiecie dziwne miałem. Trochę mnie przeraziło, ale teraz już mi dobrze. Uczucie niezrozumiałe, ale jednak całkiem duże. Dziwnie gorzkie całe, uczucie… dudniące … Czytaj dalej →

„Że ja go nie mam? A jak nie, to co? Może i go nie mam. A może mam, a co? A może go nie widzisz? A może czegoś nie łapiesz? A może… sensu definicję jakoś inaczej tłumaczysz? Sens? Czyli cel … Czytaj dalej →

„Niby się do szkoły chodzi krótko w życiu. Tutaj latek kilka, kilka więcej w toku. Przedszkole i szkoła, liceum czy technikum, jedni idą w studia, inni w coś techniczne. Ale tak naprawdę serio mało kto, sobie uświadamia, że uczymy się … Czytaj dalej →

„Jak już się nie da. To szpadlem go. Łopaty nie polecam. Szpadel lepsze zło!!! Jak już braki w sile. Jak już nieporadność. Jak już serio bez łez. Jak już rzadka rzadkość. Szpadlem go więc, szpadlem w samo serce. Szpadlem po … Czytaj dalej →

„Kwiatki czy ziółka, jaka to różnica? No serio, tak szczerze, chwast to czy soczewica? Jeżeli nie truje, znaczy, że zjeść można. Jeśli kiełkuje, kwitnie, więc olaboga! Bo przecież serio, jeśli kwitnie mi tymianek, to kwiatkiem jest, czy ziołem? Co ja … Czytaj dalej →

„Mięta się obraziła wiecie, na melissę. Że niby takie podobne, a jednak kurcze tak different. Lubczyk warczy na goździka, pnącza drą koty z lawendą. Serio, serio nie wiem, co na wiosnę ich tak słowa pędzą. A do tego te róże, … Czytaj dalej →

„Żyli sobie w spokoju pomiędzy trawkami, żyli sobie i żyli wiecie między nami. Ale nagle Ptaszydło za ogrodnictwo się wzięło i nuże ich wyrywać i wielu z nich zginęło. A wszystko dla grządki, okrutna z niej baba, jeśli dla jej … Czytaj dalej →