Archiwum miesiąca: grudzień 2017

„A ja mam go gdzieś. Strzelają, a ja boję się. Jeść i pić zbyt wiele to ja mogę codziennie. Nie potrzebuję do tego pozwolenia od pierwszych w rzędzie. Serio go nie lubię. Ptaszydło go nienawidzi. No i jeszcze ta perspektywa, … Czytaj dalej →

„Czasami śpię, czasami nie mogę. Czasami siku mi się chce, a czasem to drugie. Czasami… jeść, ale nie, to cały czas. Czasami, siedzi w każdym z nas. Czasami chcenie, czasami lenistwo, czasami chmury, czasami dżdżysto. Czasami słonko, plaża i pływanie, … Czytaj dalej →

„Stoi sobie pod słupkiem, całkiem samotny. Stoi różowy rowerek, wiecie, markotny. Stoi sobie od miesięcy, całkiem taki zapomniany. Nie przyjęli go do klubu. Nie pamięta mamy. Może wywalili go z jakiejś imprezki, a może porzuciła go ta, co jadła misiom … Czytaj dalej →

„I co z tego? I właśnie? Co cię to obchodzi? Bo cię trzasnę!!! A po co ci to? A czemu nie tamto? I gdzie z paluchami? Oj, będzie manto!!! I co, że tak myślisz? To przecież nie moja rzecz? Mnie … Czytaj dalej →

„Kim jest? Tak naprawdę? No potwór? Straszydło? Czy ma markę? Czy jedno jest takie? Jedyne? A może ich wiele, mają jakąś melinę? Może mają związki? Może mają płace? Ubezpieczenia od strachu? Może boją się to stracić? Może… Widzicie, może? Może … Czytaj dalej →

„Na drzewie bez liści jabłko sobie wisi. Żółciutkie, wesołe, nie dobrały się do niego myszy. Nie znalazły go szczury, choć ich epidemię mamy… nie dorwały ich nawet wiecie, te wegetariany!!! Nie podgryzło jabłuszka nawet moje Ptaszydło, a jednak coś się … Czytaj dalej →

„Na plaży mej plaży, plaży kamienistej pojawiły się kryształy i to całkiem czyste. Pojawiły się mleczne, pojawiły i szklane. Pojawiły kryształy, bo Wyspa skaliste ma znamię. Pozbierałem więc sobie, wiecie one kamyczki. Zabrałem do domu, może ktoś je oszlifi? Może … Czytaj dalej →

„Happy Birthday to me. Bo się należy mi. Bo przecież każdy je ma, to czemu nie miś, co miłe uszki ma? Happy Birthday to me. Na prezenty czekam, nie tylko dziś. Zawsze nadzieję mam na ucztowanie, ale Ptaszydło nienawidzi gotowania. … Czytaj dalej →

„Wschodzi sobie słonko, słonko sobie wschodzi. Nie patrzy na ludzi, nic ich nie obchodzi. Niby wiecie fajnie, niby wiecie jasno, ale ludzie zabiegani, w słonko się nie patrzą. Słonko o nich też nie dba. Zimą w ogóle jest rzadsze. Ale … Czytaj dalej →

„Pustkę ma w środku. Łatwo się łamie. Ogólnie problem. Psychiatra na stanie. Osobowość choć ma, to jednak jej mu nie staje. Siły w nim trochę, ale… środek pusty zostaje. A gdy go zjedzą, od głowy, od dupki… ona pustość się … Czytaj dalej →