Archiwum miesiąca: styczeń 2020

„Malutka choineczka nie ma już nawet dzwoneczka nie ma na gałązkach połysku nie ma bombek ni wstążek ni na życie pomysłu. Ale na szczęście szczerze wszelaką ma nadzieję że dobrze jej będzie że serio bo wiecie wciąż ma one korzenie… … Czytaj dalej →

„Kichnło mi się wiecie, się zdarza ale się mi kichnło prosto w obraza. W obraza świeżego mocno, z rozbryzgiem wiecie się kichło mi całkiem niepluszywnie. I wiecie, całkiem fajnie się znaczy sztuka wyszła jak gila się roztarło, abstrakcja przeczysta. Wprost … Czytaj dalej →

„Z dachu ciurkocze strumyk słów. Się zastanawiam, kto rymy mu wniósł. Czy sam się on, czy może nie? A może ma twórcę, menadżera i pierun co jeszcze wie… Bo te czasy dzisiejsze, to we łbie mi namotały. I te czasy … Czytaj dalej →

„Pragnę naprawdę mam marzenia chcę myślę sobie mam pragnienia zwyczajne malutkie ale i wielkie wszelako naprawdę małe, średnie, wielkie i jeszcze różnorakie i jeszcze zaskakujące pragnienia co się zmieniają bo w końcu są się zmieniające bo pragnę nie znaczy wiecznie … Czytaj dalej →

„Bla bla bla Trumturumtum Eeeee Naaaaa? Iiiii kik Łubudubu. Bla bla bla Błelełełe Cooooo YYYYYYYYYY Jaaaaa? Nieeeee!!! Bla bla bla nie słucham wcale właściwie w oddali szumią gałęzie i morskie fale szeptliwe a ludzkie gadanie dialogi wszelako są nudne wciąż … Czytaj dalej →

„Czasem… co ja bredzę, to raczej drzewiej bywało, że ludzie kochali gadać i się nie przekrzykiwali. Że jakoś tak zwyczajnie wiecie, poglądy wymieniali. Czasem się sprzeczali. Czasem se potakiwali. Czasem może i były ogromne kłótnie… dziś zaś ino prawda netu … Czytaj dalej →

„Drży ci ręka nad klawiszem wiesz że piszesz ale czy wyślesz? Czy klikniesz enter po tym zdaniu, a może se darujesz wiesz… przeczytasz to znowu. Śpieszysz się strasznie jak każdy dzisiaj. Strasznie cię męczy bo zdanie masz wybitne. Zdaje ci … Czytaj dalej →

„I wieje i wieje i wieje i wieje i wieje i wieje i nie przestaje. Czasem trochę zmienia kierunek wiania ale potem znowu wieje i wieje i wieje i wieje i wieje i wieje i wieje i nie przestaje. Wcale. … Czytaj dalej →

„Srebrzysty i biały wszelako sypki albo ten złoty co wygląda jak łuska rybki no albo i różowy wszelako zaskakujący i szary też bywa wulkaniczny palący i może kamienisty taki bardziej mniej krysztalłów albo co więcej taki pylisty miałki i jeszcze … Czytaj dalej →

„No i przyszedł ten Noworok i powiem wam, małom zadowolony. Nie dość, że taki sam on właściwie to jednak, jakoś taki dołowy. I ludzie moi cierpiący i wszelako chorowici… I na dodatek wielki, jakoś mi po lini cierpiętnicy. No nie … Czytaj dalej →