Miesięczne archiwum: Marzec 2021

„Kaszelek pierdzielek, wiecie się czasem coś wymsknie… kichniesz przypadkowo, popuścisz i cieknie nieślicznie. Niby lepiej z nosa, ale wiecie jak to jest z organami, budowę ludzką macie, to się z budową zaznajamiamy. Tu i tam coś popuszcza. Tu i tam … Czytaj dalej →

„Słoń się pojawił na płatka atłasie na krokusie fioletowym na onym wiosennym krasie na onej słodkiej wiecie takiej delikatności się on tam pojawił w swej całej szarości wraz z trąbą wiecie girami i tak dalej się słoń pojawił na płatku … Czytaj dalej →

„Czasem noc straszy ciemnością cichością gdy coś nagle spadnie jak człowiek z łóżka z wielką hałaśliwością albo w kuchni coś się wywali nagle puści jakiś gwóźdź albo i masa robali przypuści atak na dłoń las stóp Czasem noc straszy lecz … Czytaj dalej →

„Porzuciła go dziewczyna tarara I świat o nim zapomina tarara nie lubią go instagramy tarara i fejsbuki robią dramy tarara więc wszelako ma przesrane tarara choć zarobić może na dramie tarara i to zrobi czemu nie tarara przecież dobrze kasę … Czytaj dalej →

„A co jeśli anioły kradną nam sny, same nieumiejące śnić bo przecież one ino alleluje i psalmy, nowenny ogólnie z nich luje… … lecz, co jeżeli serio kradną nam sny, tak naprawdę śnimy tylko dla nich, by one wszelako rozrywki … Czytaj dalej →

„I znowu wieje i znowu ptaki krzyczą coś kogoś powala inny prześpi ten dzień mimo to mimo wszystko prześpi inny znowu obrobi i jeszcze wtedy jakoś się zarobi jeden zarobi za nic inni znowu za pot i bóle a jeszcze … Czytaj dalej →

„Sto lat Ptaszydło cożeś no zbrzydło żeś się postrzało ale jakoś nie zdoroślało. Sto lat i dwieście wszelakiej wiedźmie na kamienie i ryty niech ci łeb będzie obfity. I czysta i polej ino herbaty zielonej i niech będzie smaczna i … Czytaj dalej →

„I znów nad polami kłębami biega tutaj się czołga tam wieje dokąd zmierza? Wszelako niespieszno ociężale nawet może i mgła to może i bogów palec… Dziw nad dziwyma kłębista konstrukcja mróz w sobie trzyma od morza jakaś oto duch dusza… … Czytaj dalej →

„W lesie patyczek leżał sobie smutno obrastał porostami próchniał szklił się mroźno jesieniał wiośnił… aż w końcu latem przesechł się podniósł i poskakał równiutko poskakał drogą komuś ścieżkę przeciął się omal ktoś nie wywrócił patrzy a tu sztuka leży przez … Czytaj dalej →

„Czy to już wiosna bo mina ma nieradosna bo przecież jeszcze zimy tydzień się ostał niby już te kwiatuszki niby już zielenieje ale mi jakoś wciąż wciąż jakoś się chcieje śniegu, mrozu i wiatrów mrozu, śniegu i bałwana i sopeli … Czytaj dalej →