„Na skale se siedzi
syrena wątpiąca
wątpiąca w chmury
wątpiąca w słońca
w ziemię wątpiąca
płaską czy nie
wątpiąca w bogów
w końcu tyle ich jest
wątpiąca w siebie
w ogon swój i łuski
i jeszcze głos swój
piękny, choć nie prosty
i te wlosy długie
i we wodorosty
i oczywiście w oczy
które zerkają na nią
gdy patrzy w wody…
i jeszcze niebiosa
i kamienia
i ryby i inne
wszelkie morskie stworzenie
ale najgorsze
jest ono w siebie wątpienie
bo nic z nim zrobić nie może
poza i w nie
zwątpieniem…”
Bo czasem tylko to jest.
Zwątpienie…
Dziwnie bolesne.
Day 2191 of teaching how to be a bear… Thinking can kill, if you sink in thoughts and fall over!!!
Day 2191 uczenia jak misiem być… Myślenie może zaboleć, jak się zamyślisz i wywalisz!!!
