Archiwa tagu: wiersz

„Miał Rzeźbiarz dłutko swoje ulubione niewielkie takie do wykończeń gotowe do onych linii wszelako zawijanych cieniutkich niczym włoski a teraz jak pijany się zataczając sukał go wsędzie pod stołem gdzie pająk za krzesłem pry ścianie za płótnami za sterą patyków … Czytaj dalej →

„Podobno są po to by je łamać ale jakoś niewielu jest gipsiarzy co potrafią je potem połamane poskładać niczym nogę czy pół twarzy… Może i są da bepieczeństwa bo ludzie to głupi przecież ale kto widział u włady tworzących zasady … Czytaj dalej →

„Wiosna pełna wrzeszczy ptakami, wszelako cuchnąca rzepakiem mami zieleniami a onych zieleni no ma setki odcieni i bawi się nimi i czasem rosą mieni a czasem słonecznie czasem przyleje deszcowe kropelki padają na ciepłą ziemią pierwsza pszczoła i bączek wiadomo, … Czytaj dalej →

„Idąc o kibelka minęła mnie mucha krzyknęła że wolne ale że mocno niucha że jakaś bestyja tam coś narobiła wodę spuściła ale zapachu nie rozplotła zapach ostawiła że ona aroma sprawiła iż musze skrzydełka zbladły włok osiwiał że mucha już … Czytaj dalej →

„Mówiły jaskółki i darły się wrony wrzeszczały mewy głosiły gawrony szpaki szpaczyły kawki kawczyły a co o srok no wiecie co krok to rok bociany kłapały oną czerwienią no i wróbele sikorki dzięcioł Zenon rudzik kosmita na niebie czapla wiatrem … Czytaj dalej →

„Chcę wolności dla pierdzenia dla zwykłego znów jedzenia dla nawozów nieśmierdzących dla ludzików pląsających dla jedzących krowę czy barana i tych co o sałacie marzą od rana dla marchewkowcyh dla czekoladowych białych jak śniegi niebieskich różowych onej wolności zwykłego życia … Czytaj dalej →